پروژه معماری حسن فتحی و روستای گورنا در مصر

پاورپوینت حسن فتحی معمار معاصر و ساخت روستای گورنا در مصر

این پاورپوینت در 145 اسلاید می باشد.

مقدمه :

رشد و توسعه رسانه های گروهی در نیم قرن اخیر و پراکنش کم و بیش شتابان آنها در ممالک مختلف، انزوای ناشی از نبود یا کمبود راه های ارتباطی و دوری مسافت را در عمل از بین برده و دنیای کوچک و تازه ای را به تصور می کشاند. در این شرایط، فرهنگ های گوناگون به هم می آمیزند و جوامع شهری و روستایی به سوی پنداری واحد کشیده می شوند و با استفاده از وسائط نقلیه یکسان، وسایل خانگی یکسان و کالاهای مصرفی یکسان، به تدریج هویت و ویژگی های خود را از دست می دهند و ذوق و سلیقه ای همسان پیدا می کنند. به دنبال این تحولات، معیارها و ارزشهای مورد قبول جوامع، سست و کمرنگ می شود و ثبات آنها در هاله ای از ابهام قرار می گیرد. یکی از پیامدهای این روند، بی هویتی در معماری و شهرسازی دوران معاصر میهن ماست. ساختمانهایی که هم اکنون در تبریز و کرمان، مشهد و شیراز و یزد و همدان بنا می شود، تفاوتی با یکدیگر ندارد در حالی که سابقا شکل ساختمانها، بافت محله ها و ساختار شهرها گویای ویژگیهای فرهنگی و ذوق های بومی ساکنان آنها بود. این ویژگیها هم اکنون از بین رفته و بافت شهرها و روستاهای ما از تاریخ و فرهنگ خود بریده اند.

به یقین طرح بیشتر ساختمانهای جدید، مورد استقبال طبقه مرفه قرار می گیرد، ولی باید دانست که این طبقه بسیار قانع و آسان پسند است؛ از هر چیزی که برایش تازگی داشته باشد استقبال می کند و خلاصه اینکه خود را تابع رسم روز می داند. آزمندی و آرزومندی قشر مرفه به شیوه زندگی غربی و پیروی معماران ازاین تمایل موجب شده که طرحهای بی اصل و نسب و فراگیری به اسم معماری جدید بر جامعه ما تحمیل شود. اینگونه ساختمانها، افزون بر اشکالها و نقایص گوناگونی که در پی دارند، از نظر اقتصادی نیز بسیار گران تمام می شوند و همین گرانی بخش وسیعی از متقاضیان بالقوه مسکن را از صحنه خارج می سازد. برای رفع این مشکل برخی از کارشناسان و مسئولان مسکن، بخش خصوصی را به ساخت آپارتمانهای کوچک در بطن مجتمع های بزرگ تشویق می کنند و عملکرد بساز و بفروش ها در چند سال اخیر نشان می دهد که این سیاست مورد استقبال آنان قرار دارد. با وجود این آشکار است که این راه حل نیز نمی تواند فراگیر باشد زیرا قیمت تمام شده این گونه آپارتمانها هم از توان اقتصادی اغلب متقاضیان مسکن خارج است. افزون بر آن با پیروی از این سیاست، کادر زندگی سنتی به تدریج متلاشی می شود و پیامدهای فرهنگی و اجتماعی مبهم و غیر قابل پیش بینی ای به بار می آید.

هم اکنون بسیاری از کارشناسان و متخصصان مسکن در کشورهای در حال توسعه به این باور رسیده اند که مسأله مسکن و رفع کمبود آن نمی تواند و نباید به طور مستقل و جدا از مسائل دیگر مورد توجه و بررسی قرار گیرد. مطالعات و تحقیقات نشان می دهد که ریشه بسیاری از مشکلات شهرهای ممالک کم رشد را باید در روستاها جست و جو کرد. نبود یا کمبود اشتغال مناسب و فقدان امکانات رفاهی، اجتماعی و خدماتی در دهات و شهرهای کوچک، همواره بخش وسیعی از نیروهای فعال به ویژه جوانان این مناطق را به مهاجرت به شهرهای بزرگ وادار می سازد و به دنبال آن مناطق توسعه نیافته بیش از پیش از نیروهای جوان و سرمایه تهی می گردد. در این شرایط هر برنامه ای که برای بهبود زندگی در شهرهای بزرگ به مورد اجرا گذاشته شود، موج جدیدی از مهاجرتهای پیش بینی نشده و بی برنامه را برمی انگیزد و اقدامات انجام شده را بی اثر می سازد. بنابر این هدف اصلی برنامه های عمرانی در این گونه کشورها باید ایجاد تعادل در توسعه مناطق مختلف از طریق توزیع عادلانه جمعیت و درآمد باشد. گسترش بی رویه شهرهای بزرگ به ویژه پایتختها در کشورهای کم رشد، نمود بارز عدم تعادل در توسعه است که همچون سر بزرگی بر یک تن لاغر سنگینی می کند. بزرگی شهر، آپارتمان نشینی و ارتفاع آسمان خراشها هیچگاه از سوی جوامع علمی به عنوان نشانه ارتقای سطح زندگی و رفاه شناخته نشده است. خانهسازی انبوه از طریق ایجاد مجتمع های بزرگ پس از جنگ جهانی دوم در کشورهای صنعتی توسعه فراوان یافت زیرا پیشرفت تکنولوژی، و فور مصالح ساختمانی جدید، وسعت ویرانیها، جمعیت زیاد و فضای کم، زمینه مناسبی را برای گسترش عمودی شهرها فراهم کرد و این فرایند با فرهنگ آنها نیز منافاتی نداشت...

معمار مصری حسن فتحی

به هر حال بر کسی پوشیده نیست که روش ساختمانسازی مرسوم کنونی نمی تواند راه حلی واقع بینانه و عملی برای اسکان طبقات کم درآمد شهری و روستایی ارائه دهد و این حقیقت تلخ، سرخوردگیهایی را به وجود آورده است. در اینجاست که حسن فتحی، معمار مصری، برای ایجاد ساختمانهای ارزان قیمت در مناطق محروم افق تازه ای را می گشاید و سنتی بسیار قدیمی اما فراموش شده را زنده می کند. خواسته ها و دیدگاه های او در ساخت روستای گورنا شباهت فراوانی به گرایشهای شهرسازان فرهنگ گرا (ابنزرهاوارد، کامیلوزیته و ریمون آنوین) دارد و همانند آنان اصلاح نظم بی ارزش شهرهای معاصر و بهبود کادر زندگی را در مطالعه کارهای پیشینیان خود می جوید.

او استاد معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه قاهره مسئول ساخت روستای جدیدی برای ساکنان گورنا می شود. بخش آثار باستانی مصر با اجرای این طرح می خواهد از حفاریهای غیر مجاز در محل و فروش غیرقانونی اشیای عتیقه به توریستها و سوداگران جلوگیری کند. معمار مصری پیش از طراحی روستا به مطالعات کاملی در زمینه های معماری، جامعه شناسی، قوم شناسی، جغرافیا و اقتصاد محل می پردازد تا بتواند کادر زندگی ساکنان آینده را با فرهنگ و شیوه زندگیشان منطبق سازد. ما در اینجا به ماجرای ساخت گورنا و به موانع موجود بین طرح و اجرای آن آشنا می شویم...